19 okt De kabelbaan

“Vaak proberen we snel van fysieke klachten af te komen, wat als we ervan leren?”

Naast elkaar lopen we ontspannen tussen de bomen. Ze vertelt hoe ze eindelijk weer naar yoga is geweest, na twee jaar schouderblessures en hoe euforisch ze zich voelde dat dit nu weer kon. Haar stem wordt hoger, stralende ogen, het lijkt alsof ze ook een beetje opstijgt. “En toen werd ik ’s nachts wakker en kon ik niets meer bewegen. Ik lag stil op mijn rug en had zo’n pijn in mijn onderrug. Die trekt dan naar mijn linkerbeen en bil.” Terwijl ze dit vertelt begint ze moeilijker, onregelmatiger, te lopen. Haar linkerbeen lijkt opeens stijf en vast te zitten en haar tred wordt voorzichtig.

“Pas na een paar uur kwam het bij me op dat ik pijnstilling kon nemen. Ik word er ook chagrijnig van. Gaat het eindelijk beter met die schouders, gebeurt er dit”.

Ik benoem de verandering die ik waarneem in haar lopen. Inderdaad zegt ze, opeens loop ik heel moeilijk. “Het lijkt alsof je been en je onderrug je iets te vertellen hebben”.

We lopen door en ik nodig haar uit haar linkerbeen en bil te voelen. Ze beschrijft de stijfheid en stramheid en ook dat deze plek vaker van zich laat horen. Als ze langer voelt, verandert de stijfheid in een onprettig geprikkel, als elektriciteit. Ze zoekt de woorden, die passen bij de sensaties. Dan vraag ik: “Stel dat deze plek een gevoel zou hebben? Hoe zou het zich voelen?” Ze is stil, de bomen ruisen, terwijl ze zoekt van binnen. “Deze plek is bang” zegt ze dan. “Heel bang zelf… het zegt, “Doe maar voorzichtig”. En dan opeens zegt ze: “De kabelbaan”. 

De herinnering komt op van de fietsvakantie. Een camping waar een hoge spannende kabelbaan was. Zij was 7, wilde wel maar durfde niet. Haar vader oefende met haar tot ze het wel durfde. Vlak voor vertrek lukte het haar voor de eerste keer. Een enorm gevoel van overwinning en blijdschap: “Ik was zo euforisch dat ik iets wat ik eerder niet durfde nu wel kon. Terwijl mijn ouders aan het betalen waren ben ik nog een keer gegaan in mijn eentje. Vol van die ervaring rende ik terug. Maar het regende, ik verloor de grip en viel op mijn rug. Drie dagen heb ik in het ziekenhuis gelegen, later bleek dat ik beschadigde wervels had in mijn bovenrug. De schouderklachten die ik heb, komen daar waarschijnlijk vandaan.

“Net als toen, kun je nu weer iets wat je eerder niet kon en ben je zo blij en euforisch. Dus wat vertelt je onderrug en je linker bil je nu met deze herinnering?”

“Het legt me letterlijk lam… deze plekken zorgen ervoor dat ik stil moet blijven liggen en dat ik niet kan wegzweven in euforie”. 

“Je was niet voor niets bang voor die kabelbaan. Deze plek waarschuwt je …. Het probeert iets goeds voor je te doen”.

“Ja zegt ze, en de woorden klinken zachter: “dat het belangrijk is niet te hard van stapel te lopen”. 

“Stel dat je die waarschuwing van deze plek nu ter harte neemt, terwijl je je onderrug en je bil blijft voelen”. 

Ze onderzoekt het en haar pas wordt weer veerkrachtig en ontspannen, “dat is gek” zegt ze: “de stijfheid verdwijnt”. 

Ons lichaam vertelt raadselachtig scherp wat we uit het oog dreigen te verliezen. In dit voorbeeld verliest ze het contact met haar angst en de bijbehorende voorzichtigheid. Euforie en overmoed, kunnen vol beleefd worden als de angst ook meedoet. Ze houden elkaar in balans en voorkomen dat je uit de bocht vliegt. Letterlijk. In de euforie gaat ze een beetje zweven en verliest het contact met de realiteit en de grond. Haar onderrug haalt haar terug en ankert haar, door de herinnering die besloten ligt in haar lichaam. 

Niet altijd, maar vaak herbergen fysieke klachten waardevolle informatie. Ze zijn de ingang naar de emotionele component en de herinnering of mentale overtuiging. Het ontsluiten van die informatie vraagt een begeleider die het vermogen heeft om voller waar te nemen. Lichaamsbewust begeleiden integreert waarnemen op meerdere lagen. De fysieke signalen herkennen die de volle betekenis van een ervaring kunnen openen. De wetmatigheden van het lichaam zijn de ingang om de unieke ervaring van de mens met wie je werkt te ontdekken. 

Op maandag 11 december is er weer een mogelijkheid te komen kennismaken. En in maart start level 1 lichaamswijsheid herkennen en toepassen weer.