10 okt Van hinken op twee billen, naar balans in het midden
Thomas heeft een nieuwe baan als projectleider. Na een goede start merkt hij dat hij klem komt te zitten in situaties waarin beslissingen worden genomen door leidinggevenden waar hij het niet mee eens is. Hij heeft het gevoel dat de beslissingen geen recht doen aan voor hem essentiele waarden, maar in plaats van zich uit te spreken houdt hij zich in. We ontdekken dat hij dan klem komt te zitten tussen twee bewegingen in hemzelf.
Beweging 1
Een oud gevoel van niet erkend worden neemt de overhand.Bij Thomas beweegt zijn hart letterlijk naar achter. Net als zijn hoofd. In de stoel verplaatst zijn gewicht naar zijn rechterbil. Zijn schouder, borst en hoofd bewegen naar achter.
Enerzijds heeft zijn hoofd een oordeel over hoe het gaat en over zijn leidinggevende. Ik benoem dat ik zijn woede kan zien en voelen, maar dat hij die niet uitspreekt. Hij knikt en er komt een diepe zucht. Thomas ontdekt dat wanneer hij een “nee” voelt, hij zich terugtrekt uit zijn hart en uit contact gaat. Hij verdwijnt in zijn hoofd en heeft allerlei oordelen over de ander, die hij niet uitspreekt. Zijn lichaam toont dit door de beweging naar rechts, zijn hoofd dat naar achteren beweegt en de felle blik in zijn ogen.
Beweging 2
We onderzoeken wat maakt dat hij “zijn nee” terughoudt. Thomas zegt: “ik ben nog liever een slechte projectleider dan dat een ander vindt dat ik geen respect heb”.
Als hij dit zegt verplaatst zijn gewicht naar links en komt zijn borstgebied helemaal naar voren. Ik benoem wat ik zie gebeuren en wat ik daarbij voel. Samen verkennen we de houdingen.
De houding naar voren correspondeert met de waarden die hij van huis uit heeft meegekregen: altijd respect hebben voor de ander. Ruimte geven aan je eigen “nee” was niet welkom. Hij voelt dat hij met zijn borst zo ver naar voren, het contact verliest met zichzelf.
Een nieuw evenwicht
Ik vraag Thomas wat hij graag zou willen leren. Het is even stil. Dan: “Ik wil zowel blijven vertrouwen op mijn eigen ervaring, als open blijven voor de inbreng en waarde van de ander”. Hier draait het om. Hij wil in zijn hart blijven vanuit het contact met zijn buik; de basis van waaruit het zelfvertrouwen gevoeld kan worden.
Terwijl hij dit verlangen uitspreekt centreert zijn houding zich. Als hij zowel respect mag hebben voor zichzelf als voor de ander, komt er alignment in zijn houding. Hij komt in zijn midden, waardoor hoofd, hart en buik samen kunnen werken als één geheel.
Wanneer je fysiek in je midden bent, komen kracht, ruimte en inzicht samen. Of iemand “in zijn midden” is, is zichtbaar aan de houding. In het geval van Thomas, zorgde erkenning van zijn eigen gevoel en waarden en respect voor zichzelf, ervoor dat hij uit de verstrikking kwam.
